کاربر رایانه

برنامه ریزی برای کار با کامپیوتر

اصولاً رایانه یا کامپیوترها وسایل جذابی هستند و با آنها می‌توان ساعت‌های زیادی را بدون اینکه متوجه شویم بگذرانیم. بر همین مبنا، اگر برای استفاده از رایانه برنامه ریزی درستی نداشته باشیم، قطعاً فقط عمر خود را تلف کردیم. اگر ندانیم همینک که پشت رایانه نشستیم از آن چه می‌خواهیم و هدف انجام چه کاری است، مطمئناً ضرر خواهیم کرد.

پس مسالۀ زمانی که با رایانه کار می‌کنیم، بحث مهمی است. مخصوصاً اگر بدانیم رایانه صدماتی هم به جسم ما وارد می‌کند. امواجی که از صفحه نمایش رایانه به سمت ما پرتاب می‌شود، روی چشم و دیگر اعضای بدن اثر مخرب دارد. حتی اگر دیده باشید، زمانی که خیلی از رایانه استفاده می‌کنید، عصبی تر از قبل می‌شوید. این نشان می‌دهد که حتی روی امواج مغزی ما هم تاثیر می‌گذارد و خلق و خوی افراد را تغییر می‌دهد. حتی به نوعی فرد را گوشه گیر می‌کند یا او را معتاد کامپیوتر می‌کند.

بر همین اساس، اگر می‌خواهید در قبال این اثرات مخرب که در زمان کار با کامپیوتر به سمت شما سرازیر می‌شود، منافعی هم کسب کنید، داشتن برنامه حین کار با آن ضروری به نظر می‌رسد. حالا می‌خواهم از گفته‌های دیگران و تجربیات خودم استفاده کنم و نکاتی را به شما بیاموزم که اگر دنبال استفادۀ بهینه از زمان خوب باشید، به دردتان خواهد خورد.

در اولین قدم، قبل از اینکه کامپیوتر را روشن کنید، یک کاغذ و قلم بردارید و کارهایی که باید انجام دهید را روی آن بنویسید. مثلاً شما این موارد را روی کاغذ می‌آورید:

• به روز کردن وبلاگ
• خواندن کتاب
• جستجو راجع به یک موضوع در اینترنت
• نوشتن پروژۀ کلاسی درون ویرایشگر متن
• گوش دادن به یک فایل صوتی
• کار کردن با یک نرم افزار خاص

خوب، این فهرست طبیعتاً با آن چیزی که شما می‌نویسید، تفاوت خواهد داشت. اما امروز مثال ما روی این فهرست است. حالا با شماره گذاری روی آنها، اولویت انجام هر کدام را تعیین کنید. مثلاً نوشتن پروژۀ کلاسی شما در Word از اهمیت بالاتری برخوردار است. پس با شمارۀ یک آن را مشخص کنید. به همین ترتیب برای بقیۀ موارد هم با شماره اولویت تعیین کنید.

در مرحلۀ بعد، کارهایی که تقریباً پیچیده هستند را باید بخش بندی کنید. مثلاً جستجو در اینترنت، چندان پیچیده نیست و نیازی به بخش بندی ندارد. ولی کار کردن روی یک نرم افزار، می‌تواند شامل قسمت‌های مختلفی باشد که باید در جلوی همان مورد، آن قسمت‌ها را ذکر کنید. در اصل ما با تجزیه کردن یک کار به بخش‌های کوچکتر، می‌خواهیم راحت‌تر به سمت آن برویم و آن را انجام دهیم.

حالا کامپیوتر را روشن کنید و سعی کنید طبق اولویت‌هایی که تعیین کردید، کارها را یکی یکی انجام دهید. حتی در بین آن کارها، شاید بازی کردن هم قرار داشته باشید که به نوعی پاداش دادن به خود باشد. البته باید کنترل شده و همراه با زمان بندی خاصی باشد.

هر مرحله از کارهایی که تمام کردید را باید با یک تیک در جلوی آن مورد روی کاغذ، مشخص کنید. در مورد کارهای پیچیده، زمانی که می‌بینید چطور ریزه کاری‌هایی که تعیین کردید را پشت سر می‌گذارید، انگیزۀ بیشتری پیدا می‌کنید تا دیگر مراحل را هم طی کنید. مخصوصاً اگر آن فعالیت، چندان باب میل‌تان نباشد. مثل پروژه‌های زوری که از طرف استاد به شما تحمیل شده است. شما از انجام دادن آنها خوشحال نیستید، اما وقتی تمام شد، حتماً شاد می‌شوید. :)

این بود طرز برنامه ریزی برای کار با کامپیوتر که برای افرادی که می‌خواهند برنامه ریزی کنند اما موفق به انجام این کار نمی‌شوند، مفید است. البته شاید در ابتدای کار چندان موفق نشوید. اما نا امید نشوید. معمولاً در برنامه ریزی‌های اولیه، شما چندان موفق به انجام تمام کارهایی که روی کاغذ آوردید، نمی‌شوید. هیچ اشکالی ندارد :) شما در آینده پیشرفت خواهید کرد که تمام کارهایی که روی کاغذ نوشتید را عملی کنید. البته واقع بین باشد و کاغذ را پر از کارهای انجام دادنی نکنید! به تناسب زمان و امکاناتی که دارید، کارهایی که باید انجام دهید را تعیین کنید.

آوردن برنامه روی کاغذ، به شما کمک می‌کند تا کارهایی که باید انجام دهید را یادآوری کنید و همچنین با دیدن فعالیت‌های تمام شده امید و انگیزه کسب کنید. این نکته را در هر قسمت از زندگی می‌توانید به کار ببندید. زمان ما خیلی با ارزش‌تر از این است که هیچ وقت ندانیم باید چه کار کنیم! امیدوارم همیشه موفق باشید. :)